Danıştay İçtihatları Birleştirme Kurulu’nun 11.12.2018 tarihli ve 2013/1 Esas, 2018/1 No.lu Kararı, 20.06.2019 tarihli ve 30807 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmıştır.
Limited şirket ortaklarının sorumluluğu, sınırlı sorumluluk esasına dayanmaktadır. Ortaklar sadece taahhüt ettikleri esas sermaye borçlarının ve şirket sözleşmesinde öngörülmüşse ek ödeme ve yan ödeme yükümlülüklerinin ifası ile sorumludurlar. Söz konusu taahhüt ve yükümlülüklerini yerine getiren ortakların sorumluluğu sona ermektedir.
Bunun önemli bir istisnası 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 35. maddesi teşkil etmektedir. Söz konusu düzenleme uyarınca, limited şirketten tahsil edilemeyen ya da tahsil edilemeyeceği anlaşılan kamu borçları için şirket ortakları sermaye payı oranları ölçüsünde sorumlu tutulabilecektir.
Limited şirket müdürlerinin vergi borçlarından sorumluluğu ile ilgili olarak da 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 10. maddesi uygulanmaktadır. Şirketin vergi dışında kalan diğer kamu borçlarından (gümrük vergileri dahil) müdürlerin sorumluluğu hususunda ise 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun mükerrer 35.maddesi uygulanmaktadır.
Bilindiği üzere, içtihadı Birleştirme Kararları; Yargıtay, Danıştay gibi adli ve idari yüksek mahkemelerin, yasaların yorumlanıp uygulanması hususunda mahkeme kararları arasında ortaya çıkan çelişkileri gidermek ve hukuk uygulamasında birlik sağlamak amacıyla, verdikleri kararlar olup bu kararlar Resmi Gazete'ye yayımlanır ve tüm devlet organları açısından bağlayıcı nitelik taşımaktadır.
2575 sayılı Danıştay Kanunu’nun 40. maddesine göre; İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararlarına, Danıştay daire ve kurulları ile idari mahkemeler ve idare uymak zorundadır.
Danıştay’ın 11.12.2018 tarihli ve 2013/1 Esas, 2018/1 No.lu Kararı Kararı ile limited şirket tüzel kişiliğinden tamamen veya kısmen tahsil edilemeyen veya tahsil edilemeyeceği anlaşılan vergi borcunun şirket ortaklarından tahsili için öncelikle kanuni temsilcilerin takibinin gerekmediği yönünde karar verilmiştir.
Sonuç olarak limited şirket tüzel kişiliğinden tahsil edilemeyen veya edilemeyeceği anlaşılan vergi borcunun takip ve tahsiline ilişkin olarak 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nda ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’da, kanuni temsilci ile ortak arasında bir öncelik sıralaması bulunmadığından, limited şirketin vergi borcunun tahsilinde ortağın takibine başlanabilmesi için kanuni temsilcinin takibinin gerekli olmadığı ve bu nedenle, içtihadın Vergi Dava Daireleri Kurulu, Üçüncü Daire, Dördüncü Daire ve Yedinci Daire kararları doğrultusunda birleştirilmesine 11.12.2018 tarihinde oy çokluğuyla karar verilmiştir.
Saygılarımızla.
Esas Bağımsız Denetim S. M. Mali Müşavirlik A. Ş.